Μεταξωτά κεντήματα
Το Σουφλί είναι ιστορικά δεμένο με το μετάξι. Μέχρι και πριν λίγα χρόνια (αρχές της δεκαετίας του 80), το Σουφλί ζούσε σχεδόν αποκλειστικά από την σηροτροφία και εξήγαγε στο εξωτερικό σημαντικές ποσότητες κουκουλιών και μεταξωτών. Η βιομηχανική παραγωγή μεταξιού στο Σουφλί, που έκανε γνωστή την πόλη στα πέρατα της οικουμένης, ξεκίνησε εδώ και πάνω από 100 χρόνια.
Η μεταξωτή ίνα στα χέρια των γυναικών της περιοχής μεταμορφωνόταν σε περίτεχνα μεταξωτά κεντήματα. Τα σχέδια και μοτίβα τα οποία ήταν εμπνευσμένα από την λαϊκή τέχνη και παράδοση του Θρακιώτικου πολιτισμού έχουν μείνει αναλλοίωτα μέχρι και στις ημέρες μας. Σε πολλά από τα καταστήματα στο Σουφλί πωλούνται χειροποίητα μεταξωτά εργόχειρα, υφαντά και μεταξωτά υφάσματα όλα παραγωγής των κατοίκων και των βιοτεχνιών που εδρεύουν στο Σουφλί.
Κρασί τσίπουρο
Στην περιοχή του Έβρου -και ιδίως στο Σουφλί- η αμπελοκαλλιέργεια και η παραγωγή κρασιού γνώρισε μεγάλες δόξες από το 1870 έως στις αρχές του 20ου αιώνα. Τότε, με αφορμή την κατασκευή της γραμμής του Orient Express και την εγκατάσταση των γάλλων, φυτεύτηκαν πολλές γαλλικές ποικιλίες και εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι γραμμικοί αμπελώνες στην Ελλάδα. Όλα αυτά τελείωσαν με τους βαλκανικούς και τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο.
Σήμερα, στον οινικό χάρτη του Έβρου το μεγαλύτερο τμήμα του εβρίτικου αμπελώνα και το μέγιστο ενδιαφέρον για τους οινόφιλους εντοπίζονται στις δημοτικές ενότητες Σουφλίου και Τριγώνου. Από το 2010, η ένδειξη ΠΓΕ Έβρος (Τοπικός Οίνος Έβρου) μπορεί οι χαρακτηρίζει κρασιά από όλη την περιοχή του Έβρου. Εξαιρετικά δημοφιλές είναι το τσίπουρο ενώ ο Έβρος είναι και εκ των πρωταθλητών στην κατανάλωση ρετσίνας. Τα περισσότερα αποστακτήρια τσίπουρου βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή του Σουφλίου, με μεγαλύτερο αυτό του Αμπελουργικού Συνεταιρισμού Σουφλίου. Δυο είναι οι μεγαλύτεροι παραγωγοί και εμφιαλωτές κρασιού η εταιρεία Αφοι Μπέλλα στο Σουφλί και η εταιρεία Εβρίτικα Κελάρια με έδρα το Τρίγωνο. Η εταιρεία Μπέλλας παράγει και εμφιαλώνει επίσης και τσίπουρο.
Παραδοσιακά ζυμαρικά γλυκά κουταλιού
Στον νομό Έβρου καταγράφεται μεγάλη παράδοση στην παρασκευή ζυμαρικών και γλυκών κουταλιού. Επτά γυναικείοι συνεταιρισμοί σε όλο το μήκος του νομού ασχολούνται με την παραγωγή παραδοσιακών ζυμαρικών και γλυκών. Τραχανάς γλυκός, ξινός, με λαχανικά, γιουφκάδες, κουσκούσι, ουματς και λοιπά ζυμαρικά είναι μερικά από τα προϊόντα που παρασκευάζονται.Στα γλυκά κουταλιού, το πιο φημισμένο είναι το γλυκό κολοκύθι, το σύκο, το βύσσινο. Μαρμελάδες και λικέρ συμπληρώνουν τα προϊόντα που παράγονται από τους γυναικείους συνεταιρισμούς.
Αλλαντικά
Ο νομός Έβρου, κατ εξοχήν αγροτικός και κτηνοτροφικός νομός κατά παράδοση, πάντοτε παρήγαγε μεγάλες ποσότητες κρέατος το οποίο εκτός από την τοπική αγορά προωθούσε προς πώληση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τις δεκαετίες του 40 και 50 που η διατήρηση κρέατος ήταν δύσκολη διότι τα ψυγεία δεν ήταν διαδομένα, οι κάτοικοι του νομού ακολουθούσαν συνταγές διατήρησης, συνταγές τις οποίες γνώρισαν από τους προγόνους τους. Έτσι τα αλλαντικά πάντα κατείχαν ιδιαίτερη θέση στο τραπέζι των Εβρητών. Ο νομός είναι φημισμένος για τα λουκάνικά του αλλά και τον καβουρμά. Ο καβουρμάς παρασκευάζεται από ψαχνό κρέας χοίρου, μοσχαριού και πολλές φορές και με πρόσμιξη γιδινού κρέατος το οποίο βράζεται και αυτού κρυώσει σερβίρεται. Ο καβουρμάς τρώγεται κρύος, σαν μεζές για τσίπουρο και κρασί ή ζεσταμένος, σκέτος ή με αβγά. Γεύση γνήσια και μοναδική. Ουσιαστικά, είναι ένας τρόπος συντήρησης του κρέατος που κατάγεται από την αρχαιότητα.
