Νεολιθική Εποχή 7000-3900 π.Χ.
Τα ερείπια των οικισμών της Χοιροκοιτίας και της Καλαβασού είναι τα αρχαιότερα στην Κύπρο. Ο πολιτισμός της Κύπρου κατά την περίοδο αυτή κατοικούσε γύρω από τις ακτές του νησιού. Αρχικά μόνο λίθινα αγγεία χρησιμοποιούνταν αλλά μετά τον 5ο αιώνα π.Χ εφευρέθηκε και η κεραμική.
3900-2500 π.Χ. Χαλκολιθική περίοδο
Οι περισσότεροι οικισμοί Χαλκολιθικής βρέθηκαν στο δυτικό τμήμα της Κύπρου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η αφθονία του χαλκού στο νησί αρχίζει να αξιοποιείται και να χρησιμοποιείται.
2500-1050 π.Χ. ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ
Η πλούσια σε χαλκό Κύπρος ξεκίνησε σ’ αυτή την περίοδο να αξιοποιεί τον χαλκό που έγινε μια κύρια πηγή πλούτου για το νησί. Αναπτύσσεται το εμπόριο με την Αίγυπτο, την Ανατολή και το Αιγαίο. Μυκηναίοι από την Ελλάδα ήρθαν στο νησί μετά τον 14ο αιώνα. Μεταξύ του 12ου και του 11ου αιώνα π.Χ. πολλοί Αχαιοί εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο. Μαζί τους έφεραν τα έθιμά τους, τη θρησκεία και την ελληνική γλώσσα. Έχτισαν νέες πόλεις όπως το Κίτι, την Πάφο, την Σαλαμίνα και το Κούριο, μεταξύ άλλων. Από αυτή την συγκυρία η Κύπρος έχει πλέον προοδευτικά εξελληνιστεί.
1050-750 π.Χ. ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Σ’ αυτή την περίοδο υπάρχουν 10 βασίλεια στο νησί. Οι Φοίνικες ήρθαν να εγκατασταθούν στο Βασίλειο της πόλης του Κιτίου (Λάρνακα τώρα). Αισθητή ήταν η χαρακτηριστική ευημερία κατά τον 8ο αιώνα π.Χ..
750-325 π.Χ. ΑΡΧΑΪΚΗ ΚΑΙ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Παρά το γεγονός ότι η ευημερία που άρχισε να ανθεί στη Γεωμετρική περίοδο συνεχίζεται, το νησί γίνεται θύμα διαφόρων κατακτητών. Κατά τη διάρκεια αυτών των επιδρομών τα κυπριακά βασίλεια κάνουν ότι μπορούν για να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους, αλλά τελικά πέφτουν κάτω από την κυριαρχία της Αιγύπτου, Ασσυρίας και της Περσίας. Ο βασιλιάς Ευαγόρας της Σαλαμίνας (κυβέρνησε κατά τη διάρκεια 411-374 π.Χ.) επαναστάτησε εναντίον των Περσών και για μια στιγμή ένωσε το νησί. Όμως, μετά από μια μεγάλη πολιορκία, αναγκάστηκε κάνει ειρήνη με την Περσία και κατά συνέπεια χάνει τον έλεγχο του νησιού.
333-325 π.Χ.
Η Κύπρος γίνεται μέρος της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν κατακτά την Περσία.
325-58 π.Χ. ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Μετά από μια σειρά από εσωτερικές διαμάχες μεταξύ των στρατηγών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Κύπρος έρχεται τελικά κάτω από το ελληνικό κράτος των Πτολεμαίων της Αιγύπτου και πλέον ανήκει στο ελληνικό Αλεξανδρινής. Η πρωτεύουσα γίνεται η Πάφος και η Κύπρος ανθίζει κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής.
58 π.Χ. – 330 μ.Χ. ΡΩΜΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Η Κύπρος γίνεται μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Κατά κύριο λόγο αυτό εμπίπτει στην δικαιοδοσία της Συρίας, και στη συνέχεια γίνεται μια ξεχωριστή περιοχή με ένα ανθύπατος. Ο ανθύπατος Σέργιος Παύλος-που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό από τους Αγίους Αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα κατά τη διάρκεια των ιεραποστολικών ταξιδιών τους, με αποτέλεσμα η Κύπρος να γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που να διέπεται του χριστιανισμού. Από τον 1ο π.Χ. αιώνα και 1ου αιώνα μ.Χ. σεισμοί προκαλούν μαζικές καταστροφή που καθιστά αναγκαία την ανοικοδόμηση των πόλεων. Τόσο η εξέγερση των Εβραίων που κατοικούσαν στη Σαλαμίνα το 116 μ.Χ. όσο και η πανούκλα που συνέβη το 164 μ.Χ. προκάλεσαν μεγάλες απώλειες ζωής. Το 313 μ.Χ. το Διάταγμα των Μεδιολάνων παραχωρεί την ελευθερία της λατρείας στους Χριστιανούς. Το 325 μ.Χ. οι Κύπριοι επίσκοποι παρακάθισαν στην Α ‘Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας που συγκλήθηκε από τον Άγιο Κωνσταντίνο τον Μέγα.
330-1191 μ.Χ. ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίζεται σε δύο μέρη. Η Κύπρος υπάγεται στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία που ήταν η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με την Κωνσταντινούπολη στην Ελλάδα ως πρωτεύουσα της. Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγία Ελένη, η μητέρα του Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου, σταμάτησε στην Κύπρος φεύγοντας από τους Αγίους Τόπους με κομμάτια του Τιμίου Σταυρού και ίδρυσε το μοναστήρι του Σταυροβουνίου (το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα και το οποίο έχει ένα κομμάτι του Τιμίου Σταυρού στο ιερό για προσκύνημα του κοινού). Τον 4ο αιώνα αρκετοί σεισμοί κατάστρεψαν τις κύριες πόλεις. Αυτή η καταστροφή γεννά νέες πόλεις και η Κωνσταντία είναι τώρα η πρωτεύουσα του νησιού. Από τον 4ο-5ο αιώνα χτίζονται μεγάλες βασιλικές. Μετά τον θάνατο του Αποστόλου Βαρνάβα το 488 μ.Χ, ο αυτοκράτορας Ζήνων παραχωρεί στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου πλήρη αυτονομία και προνόμια, όπως φορώντας ένα μοβ μανδύα, κρατώντας ένα σκήπτρο αντί ποιμαντική του προσωπικού, καθώς και την υπογραφή με κόκκινο μελάνι. Έτσι, η Κύπρος είναι τώρα μια αυτοκέφαλη Εκκλησία. Οι Άραβες, με επικεφαλής τον Muawiya, εισβάλλουν στο νησί το 647. Στα 688 ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Β ‘και ο Χαλίφης Malik υπογράψουν μια συνθήκη καθιστώντας την Κύπρο ως ουδέτερη χώρα, αν και υπήρχαν αναφορές παραβιάσεις της παρούσας συμφωνίας. Η Κύπρος δεχόταν συχνά επιθέσεις από πειρατές μέχρι το 965, όταν ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς εκδίωξε τους Άραβες από τη Μικρά Ασία και την Κύπρος.
1191-1192 μ.Χ. Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος και οι Ναίτες
Ο Ισαάκ Κομνηνός, ο αυτοαποκαλούμενος κυβερνήτης της Κύπρος, είναι ανάγωγος στους επιζώντες του ναυαγίου. Το πλοίο αυτό ήταν μέρος του στόλου του Ριχάρδου Α΄για την πορεία της προς την Τρίτη Σταυροφορία. Ο Ριχάρδος ανατρέπει τον Ισαάκ, λαμβάνοντας στην κατοχή του την Κύπρο και στη συνέχεια παντρεύεται τη Βερεγγάρια της Ναβαρίνας στη Λεμεσό από όπου στέφεται βασίλισσα της Αγγλίας. Στη συνέχεια, ο Ριχάρδος πωλεί την Κύπρο στους Ναΐτες Ιππότες για το ποσό των 100.000 δηναρίων. Με τη σειρά τους, πωλούν το νησί σε ένα από τους Σταυροφόρους, Γκυ ντε Λουζινιάν, για την ίδια τιμή.
1192 – 1489 μ.Χ. ΦΡΑΓΚΟΚΡΑΤΙΑ (Λουζινιανών) ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Η Καθολική Εκκλησία αντικαθιστά επίσημα την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, αν και καταφέρνει να συνεχίσει να υπάρχει. Η Κύπρος διέπεται πλέον με βάση το φεουδαρχικό σύστημα. Πολλά υπέροχα κτίρια γοτθικού ρυθμού χτίστηκαν κατά την περίοδο αυτή συμπεριλαμβανομένων τον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου στην Αμμόχωστο, Το Μοναστήρι του Μπέλαπάις και τον Εντυπωσιακό Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας στη Λευκωσία. Η πόλη της Αμμοχώστου γίνεται μία από τις πλουσιότερες πόλεις στην Ανατολή. Η Λευκωσία γίνεται η νέα πρωτεύουσα του νησιού και έδρα των Λουζινιανών βασιλέων. Η τελευταία βασίλισσα των Λουζινιανών, Αικατερίνη Κορνάρο, παραχωρεί την Κύπρος στη Βενετία το 1489, που τελειώνει η δυναστεία των Λουζινιανών.
1489-1571 μ.Χ. Ενετοκρατία
Η Κύπρος θεωρείται από τους Ενετούς ως τελευταίο οχυρό άμυνας εναντίον των Οθωμανών στη Μεσόγειο. Θα οχυρώσουν το νησί γκρεμίζοντας διάφορα κτίρια στην πρωτεύουσα, Λευκωσία, για να περικλείσουν την πόλη σε μια μικρή περιοχή υπερασπιζόμενη με φρούρια και τάφρο. Οι απτές προσπάθειες των Βενετών στέκονται μέχρι σήμερα. Έχτισαν επίσης επιβλητικά τείχη γύρω από την πόλη της Αμμοχώστου, τα οποία επίσης υπάρχουν μέχρι σήμερα.
1571-1878 μ.Χ. Οθωμανική περίοδο
Το 1570 ο οθωμανικός στρατός επιτίθεται στην Κύπρος, παίρνει την πρωτέυουσα και σφάζει 20.000 πληθυσμού. Θέτουν την Αμμοχώστο υπό πολιορκία για ένα ολόκληρο χρόνο. Ο Μαρκ Αντώνιο Μπρακατίν, ενετός διοικητής, βάζει μια γενναία άμυνα, αλλά τελικά συνθηκολογεί με την οθωμανική διοικητή Λάλα Μουσταφά. Ο Οθωμανός διοικητής τους αφήνει να περάσουν στην πρώτη τους επίθεση, αλλά στη συνέχεια παίρνει αιχμάλωτο τον Ενετό και εκτελεί τον υπόλοιπο στρατό του. Μετά την προσάρτηση της Κύπρος στην Οθωμανική Αυτοκρατορίας, οι Λατίνοι κληρικοί είτε απελάθηκαν είτε προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ. Περιέργως η Ελληνική Ορθόδοξη πίστη αποκαθίσταται. Ως ηγέτης της αυτοκέφαλης Κυπριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Αρχιεπίσκοπος γίνεται εκπρόσωπου τους στην Πύλη. Το 1821 κατά την διάρκεια του ελληνικού πολέμου για ανεξαρτησία από τους Οθωμανούς, ο τότε Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, Κυπριανός, τρεις επίσκοποι και εκατοντάδες πολιτικοί ηγέτες εκτελούνται.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ 1878-1960
Η Μεγάλη Βρετανία αναλαμβάνει τη διοίκηση του νησιού μετά από της σύμβαση του 1878, το οποίο εξακολουθεί να παραμένει μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο, το 1914 η Βρετανία αναλαμβάνει εξολοκλήρου την Κύπρο, αφού η Οθωμανική Αυτοκρατορία συμμαχεί με τη Γερμανία στον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1923, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης, η Τουρκία παραιτείται από κάθε δικαίωμα στην Κύπρος και το 1925 το νησί έχει κηρύσσεται αποικία του Στέμματος. Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, κύπριοι εθελοντές υπηρετούν στις Βρετανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Οι Βρετανοί θεωρούν την Κύπρο σημαντικό στρατηγικό γεωγραφικό σημείο, και αυτός είναι και ο λόγος που δεν χορηγούν στην Κύπρο το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, παρά τη χορήγηση αυτού του δικαιώματος σε άλλες χώρες μετά τον πόλεμο. Μεταξύ το 1955 και το 1959 οι Κύπριοι ξεκίνησαν ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα για την ανεξαρτησία τους αφού είχαν εξαντληθεί όλες οι προσπάθειες για μια ειρηνική λύση.
1960 ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Ως αποτέλεσμα των Συνθηκών Ζυρίχης-Λονδίνου, η Κύπρος γίνεται ανεξάρτητη δημοκρατία στις 16 Αυγούστου 1960. Είναι μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Κοινοπολιτείας, των Ηνωμένων Εθνών και του Κινήματος Αδεσμεύτων. Μια από τις διατάξεις των Συνθηκών Ζυρίχης-Λονδίνου είναι ότι η Βρετανία διατηρεί δύο κυρίαρχες βάσεις στο νησί στη Δεκέλεια και στο Ακρωτήρι-Επισκοπή. Το Σύνταγμα του 1960 της Δημοκρατίας της Κύπρου αποδεικνύει ότι δεν είναι βιώσιμες στην πλειονότητα των διατάξεών του. Το 1963 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, πρότεινε αρκετές τροποποιήσεις για να διευκολυνθεί η ομαλή λειτουργία του κράτους, αλλά η τουρκική κοινότητα αντέδρασε σε αυτό με μια εξέγερση (Δεκέμβριος 1963). Οι Τούρκοι υπουργοί στη συνέχεια αποσύρθηκαν από το υπουργικό συμβούλιο και οι Τούρκοι δημόσιοι υπάλληλοι σταμάτησαν να λειτουργούν και η Τουρκία απείλησε να εισβάλει την Κύπρο. Από τότε, ο στόχος της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, ενεργώντας κατ ‘εντολή της τουρκικής κυβέρνησης, ήταν η στεγανοποίηση της Κύπρος και η προσάρτηση της από την Τουρκία. Τον Ιούλιο του 1974 ένα πραξικόπημα οργάνωθηκε στην Κύπρος από τη στρατιωτική χούντα που ήταν στην εξουσία στην Ελλάδα, για την ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου. Στις 20 Ιούλη του 1974, η Τουρκία εισβάλλει στην Κύπρο με 40.000 στρατεύματα εναντίον ανυπεράσπιστων και ανυποψίαστων Κυπρίων. Από το 1974, το 37% του νησιού είναι υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή. 200.000 ελληνικές Κύπριοι (40% του ελληνικού πληθυσμού της Κύπρου), αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στην κατεχόμενη περιοχή της Βόρειας Κύπρου και έγιναν πρόσφυγες μέσα σε μια νύχτα. Η τουρκική εισβολή και η κατοχή του 37% του εδάφους του νησιού, καθώς και η συνεχιζόμενη παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιώματα, έχουν καταδικαστεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, της Κοινοπολιτείας, του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Κινήματος των Αδεσμεύτων.
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
Η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχοντας γίνει μέλος το 2004. Ενέκρινε το ευρώ την 1η Ιανουαρίου 2008 ως το νόμισμά της, αντικαθιστώντας την κυπριακή λίρα, που ήταν σε χρήση για δεκαετίες.
